Liczba osób z wadami wzroku stale rośnie, czego główną przyczyną jest coraz częstsze występowanie krótkowzroczności. Przyjmuje się, że w roku 2050 około połowy ludności świata będzie krótkowzroczne [Holden i wsp.]. W ramach kontroli krótkowzroczności (spowalniania jej wzrostu) stosuje się metody farmakologiczne i optyczne (z reguły soczewki kontaktowe o specjalnej konstrukcji). W przypadku wszystkich wad refrakcji (krótkowzroczności, nadwzroczności i astygmatyzmu) dobrą ostrość wzroku pacjenci mają zapewnioną dzięki poprawnie dobranej korekcji okularowej lub przy użyciu soczewek kontaktowych. Szczególnie istotne jest wczesne wykrycie wady wzroku u dzieci – zapobiega rozwojowi niedowidzenia. Dodatkowym aspektem postępowania w przypadku młodych pacjentów krótkowzrocznych jest dokładna ocena ewentualnej progresji wady. W tym celu wykorzystywane są dane z kilku urządzeń, w tym biometru optycznego.
Rejestracja telefoniczna: +48 603 766 266
Rejestracja on-line: w trakcie uruchamiania
Obejmuje topografię i tomografię (mapę grubości) rogówki. Badanie te pozwalają między innymi na zdiagnozowanie chorób rogówki powodujących jej zniekształcenie. Przykładem jest stożek rogówki, który powoduje postępujące obniżenie grubości rogówki i jej uwypuklenie ku przodowi. Jest to także choroba, której wczesne wykrycie – przed wystąpieniem istotnych objawów klinicznych – jest możliwe tylko dzięki zastosowaniu powyższych metod obrazowania.
W gabinecie istnieje możliwość wykonania optycznej koherentnej tomografii (OCT) z oceną strukturalną siatkówki oraz obrazowaniem naczyń (angio-OCT). Powyższe metody obrazowania są niezbędne w prowadzeniu pacjentów ze zwyrodnieniem plamki związanym z wiekiem (AMD), retinopatią cukrzycową i innymi chorobami siatkówki. Wczesne wykrycie postaci wysiękowej AMD oraz retinopatii cukrzycowej jest kluczowe – umożliwia osiągnięcie sukcesu w leczeniu i zachowanie użytecznej ostrości wzroku.
W celu rozpoznania jaskry bądź wykluczenia jej podejrzenia wykonywany jest pomiar ciśnienia wewnątrzgałkowego i grubości rogówki, ocena kąta przesączania i nerwu wzrokowego w optycznej koherentnej tomografii (OCT) oraz badanie pola widzenia. Powyższe metody umożliwiają wykrycie: podwyższonego ciśnienia w oku, które jest głównym czynnikiem ryzyka rozwoju jaskry; ocenę ewentualnego uszkodzenia – obniżenia grubości warstwy włókien nerwu wzrokowego (RNFL) i kompleksu komórek zwojowych siatkówki (GCC); czynnościowych ubytków w polu widzenia. Warto podkreślić, że te ostatnie pojawiają się relatywnie późno – pacjent z jaskrą przez wiele miesięcy może nie zauważać żadnych jej objawów – chorobę wcześniej można wykryć dzięki zastosowaniu badania RNFL i GCC.